تحلیل استرین نهایی و تاوایی بر روی سنگهای کنگلومرایی و میکروکنگلومرایی دگرشکل شده پهنه برشی گوشتی در کمربند دگرگونی سنندج-سیرجان صورت پذیرفت. این سنگهای دگرشکل شده بین دو گسل اصلی شمال شرقی و جنوب غربی که بخشی از سیستم گسلی زاگرس می باشند محدود شده اند. اندازه گیریهای استرین نهایی بر روی سه صفحه اصلی بیضوی استرین نشان دهنده مقادیر بالاتر نسبت استرین در نواحی نزدیک به گسل های تراستی اصلی می باشد. پارامتر شکل بیضوی استرین و شدت استرین بر روی نمودار فلین نشان دهنده غلبه بیضوی کشیده شده و مقادیر بیشتر شدت استرین در اطراف گسل های تراستی اصلی می باشد. براساس مقادیرلگاریتم طبیعی استرین، سنگهای میلونیتی و پروتومیلونیتی به ترتیب در فواصل نزدیک و دورتر نسبت به گسلهای جلویی و پشتی تشکیل شده اند. تحلیل پارامتر جنبشی تاوایی نشان دهنده توضیع استرین در پهنه برشی گوشتی می باشد. نتایج نشان دهنده غلبه برش ساده در نواحی نزدیک به گسلهای تراستی اصلی و غلبه برش محض در فواصل دورتر از گسلها می باشد. مقادیر کوتاه شدگی بین 37/0 تا 62/0 تعیین گردید که نشان دهنده مقادیر 38 تا 63 درصد کوتاه شدگی در منطقه می باشد. براساس زاویه بین خط وارگی و محل برخورد برگوارگی با مرز پهنه برشی هندسه تقارنی تریکلینیک برای این پهنه برشی در نظر گردید.
)
