در شمال غرب ساوه، ایران مرکزی، سه توده نفوذی در سنگ های آتشفشانی-رسوبی ائوسن جایگزین شدهاند. این تودهها، رخنمون های مستقل کوچکی را تشکیل میدهند و عبارتند از: واحد کوارتز در شمال غرب، واحد (SiO2: 52-57 wt%) مونزودیوریتی خلخاب در شمالشرق و واحد (SiO2: 62-71 wt%) گرانودیوریتی نشوه در جنوبشرق . واحد (SiO2: 63-69 wt%) گرانودیوریتی سیلیجرد خلخاب از کوارتز مونزوگابرو و کوارتز مونزودیوریت تشکیل شده که
دارای بافت دانه متوسط تا دانه درشت هستند. واحد نشوه اساساًً از گرانودیوریت و به مقدار کمتر از گرانیت با بافت دانه متوسط و پورفیری تشکیل شده است که دارای مگاکریستهای پلاژیوکلاز می - باشد. واحد سیلیجرد از گرانودیوریت و تونالیت با بافت متوسط تا دانه درشت و گرانوفیری تشکیل شده است. سنگهای مورد مطالعه دارای ،1/ کمتر از 1 A/CNK نسبت مولکولی ،Na2O مقادیر نسبتاً بالایی از 2، و ویژگی کالک آلکالن هستند. آن- / حدود 06 Na2O/ K2O نسبت ها از کانیهای کلینوپیروکسن، هورنبلند، مگنتیت و تیتانیت تشکیل این سنگها و تشکیل آن ها در I شدهاند که نشان دهنده ویژگی نوع 0/704536 -0/ حاشیه فعال قاره است. دادههای ایزوتوپی ( 74860 ε(Nd) 2/2 -3/9 ؛87Sr/86Sr39Ma= 39 ) از سنگهای نفوذی Ma= Bulk ) شمالغرب ساوه در سمت چپ زمین همگن سیلیکاته واقع میشوند. این نسبت ها به همراه داده ه ای (Silicate Earth ژئوشیمیایی پیشنهاد میکنند که ماگماهای والد تشکیل دهنده سنگهای کوارتز مونزوگابرویی احتمالاً ناشی از تفریق بلوری ماگماهای بازالتی تشکیل شده در حاشیه قاره است که، در مخازن ماگمایی پوستهای متحمل تبلور بلوری و آلایش با پوسته قاره ای پایینی قبل از غنی شدن از سیلیس شده است. متعاقباً گرانودیوریتها اساساً از تفریق بلوری ماگماهای والدی تشکیل شدهاند که به مخازن ماگمایی پوسته بالایی صعود نمودهاند.
)
