@article { author = {Ehteshami-Moinabadi, Mohsen}, title = {Post-Triassic normal faulting and extensional structures in Central Alborz, Northern Iran}, journal = {Geopersia}, volume = {7}, number = {1}, pages = {85-102}, year = {2017}, publisher = {University of Tehran}, issn = {2228-7817}, eissn = {2228-7825}, doi = {10.22059/geope.2017.223544.648286}, abstract = {This paper presents structural evidence of extensional activity in Central Alborz during Mesozoic. The structural evidence of homogenous early stage stretching such as layer-parallel to oblique boudinage of Permian and Triassic rocks in various portions of the study area accompanied by extensional-fibrous fractures were followed with more advanced extensional features. These extensional structures include tension gashes in brittle-ductile shear zones, large to medium scale slickensides with normal movements, distinct normal faults, assemblage of high angle faults with primary normal component of displacement, majorly in Permian to Early-Middle Jurassic rocks and large initially normal faults within the Shemshak Group. Development of later extensional structures has also influenced the former Early Cimmerian structures, where some of north-verging folds were cut and displaced by high angle transverse faults with normal components. Partial continuation of the normal faulting in the Shemshak Group is an evidence for the Jurassic timing of these normal faulting. Many of the faults that are interpreted as originally normal faults, have experienced a reactivation as reverse or strike-slip faults, during the Late Cretaceous-Early Paleocene regional compressional tectonic activity.}, keywords = {Normal faulting,extension,Cimmerian,Alborz,Iran}, title_fa = {گسلش نرمال و ساختارهای کششی پس از تریاس در البرز مرکزی، شمال ایران}, abstract_fa = {این مقاله شواهد ساختاری از فعالیت کششی در البرز مرکزی طی مزوزوییک را ارائه می‌کند. شواهد ساختاری از کشش در مرحله ابتدایی مانند بودنیاژ موازی تا اریب با لایه‌بندی در سنگهای پرمین تا تریاس در بخش‌های مختلف منطقه مطالعه به همراه شکستگی‌های کششی فیبری هستند. در ادامه ساختارهای کششی پیشرفته از جمله رگه‌های کششی در پهنه‌های برشی شکنا- شکل‌پذیر، آیینه‌های گسلی بزرگ تا متوسط با خش‌خط‌های نرمال، گسلهای نرمال مجزا و مجموعه گسلهای بزرگ زاویه با مولفه جابجایی نرمال اولیه، که بیشتر در سنگهای پرمین تا ژوراسیک آغازین – میانی به چشم می‌خورند و همچنین گسلهای بزرگ با جابجایی اولیه نرمال در گروه شمشک گسترش دارند. توسعه ساختارهای کششی جدید ساختارهای قبلی مربوط به رخداد سیمرین پیشین را تحت تاثیر قرار داده و سبب بریدگی و جابجایی چین های با خوابیدگی رو به شمال توسط گسلهای بزرگ زاویه عرضی با مولفه نرمال شده است. تداوم گسلهای نرمال در بخشی از گروه شمشک شاهدی از سن ژوراسیک برای این گسلش نرمال است. بسیاری از این گسلها به صورت گسلهای نرمال اولیه تفسیر شده‌اند که طی رخداد فشارشی کرتاسه پایانی – پالئوسن آغازین به معکوس یا امتدادلغز مجدد فعال شده‌اند. توجه به ژئودینامیک کوههای البرز طی مزوزوییک از نظر کانه‌زایی کانسارهای فلزی اهمیت دارد.}, keywords_fa = {گسلش نرمال,کشش,سیمرین,البرز,ایران}, url = {https://geopersia.ut.ac.ir/article_60371.html}, eprint = {https://geopersia.ut.ac.ir/article_60371_7cf6565d0f755bbc489cba4d4a839aa5.pdf} }