@article { author = {Mazaheri-Johari, Mina and Ghasemi-Nejad, Ebrahim}, title = {Paleoenvironment, Biostratigraphy and Sequence stratigraphic studies of the Permian-Triassic boundrary of the offshore Persian Gulf, Iran: using an integrated approach.}, journal = {Geopersia}, volume = {7}, number = {1}, pages = {35-54}, year = {2017}, publisher = {University of Tehran}, issn = {2228-7817}, eissn = {2228-7825}, doi = {10.22059/geope.2017.207609.648289}, abstract = {Four supergiant and numerous giant gasfields have been discovered in the Southwest Iran which produce from Permian-Triassic carbonates belong to the upper member of Dalan Formation and Kangan Formation. In this research a detailed biostratigraphic, microfacies and sequence stratigraphic study of the late Middle Permian to Triassic successions was undertaken from 850 thin sections prepared from cutting chips of well SPD12C-08 in South Pars Gas Field.Comparisons done with traditional Lopingian reference sections, allow sub-dividision of the Permian part into four main biozones: 1) The late Midian is characterized by the FAD and the LAD of Shanita amosi.2) The early Wuchiapingian is characterized by the FAD of Paraglobivalvulina mira.3) The “middle” Wuchiapingian is defined with the appearance of the Paradagmarita monodi and numerous regional markers.4) The late Wuchiapingian is characterized by the FAD of Charliella altineri and Spirorbis phlyctaenae.The Triassic strata were all included in Spirorbis phlyctaenae Zone. Comparing the differentiated biozones with Tethyan zonation an age of Late Midian-Late Djulfian and Anisian is confirmed for the Dalan-Kangan formations, respectively.Microfacies studies led to the identification of 11 microfacies related to five facies belts. Also four depositional sequences within several 3rd order cycles have been recognized.}, keywords = {"Biostratigraphy,Depositional environment,sequence stratigraphy,Permian,Triassic"}, title_fa = {بررسی محیط رسوبی دیرینه، زیست چینه نگاری و چینه نگاری سکانسی مرز پرمین-تریاس با استفاده از روشی ترکیبی در حوضه دور از ساحل خلیج فارس، ایران}, abstract_fa = {چهار میدان فوق عظیم و تعداد فراوانی از میادین عظیم گازی در ناحیه زاگرس (جنوبغرب ایران) کشف شده اند. این میادین گازی در بخشِ شرقی کمربند چین خورده متمرکز شده اند که از کربناتهای پرمین-تریاس متعلق به سازند دالان بالایی و سازندِ کنگان حاصل شده اند. در این پژوهش مطالعات دقیقِ بایواستراتیگرافی، محیط رسوبی و چینه نگاری سکانسی بر روی نمونه های متعلق به توالیِ اواخرِ پرمین میانی تا تریاس، که شامل 850 مقطع بدست آمده از مغزه چاه SPD12C-08 واقع در میدان گازی پارس جنوبی میباشند، صورت پذیرفته است.در بخش پرمین با مقایسه این برش با برشهای مرجعِ Lopingian، چهار زون زیستی شناسایی گردید که شامل موارد زیر هستند:1- بایوزونی که با ظهور و انقراض گونه Shanita amosi مشخص میشود و سن Late midian دارد.2- بایوزونی که با ظهور گونه Paraglobivalvulina mira در طی اولین طغیان آب دریا مشخص میشود که سنِ آن Early Wuchiapingian است و قویاً محیط زیستِ پرمین میانی را تداعی میکند.3- بایوزونی که با ظهور گونه Paradagmarita monodi و گونه های شاخص فراوان دیگر شناسایی میشود و سن آن Middle Wuchiapingian میباشد.4- بایوزونی که با تجمعی از گونه هایی مثل Charliella altineri و Neomillerella mirabilis تعیین شده و سن Late Wuchiapingian را دارد.توالی تریاس تنها دارای بایوزون Spirorbis phlyctaenae Zone میباشد. مقایسه با بایوزونهای مختلفِ حوزه تتیس منجر به آن شد تا سن Late Midian-Late Djulfian برای سازند دالان و سن Scytian برای سازند کنگان درنظرگرفته شود. رسوبات دورآشامین و اسکیتین شناسایی نشدند که این امر نشانگر وجود ناپیوستگی بین دو سازند میباشد.مطالعات رسوبی منجر به شناسایی 11 ریزرخساره متعلق به پنج کمربند رخساره ای گردید. جغرافیای دیرینه عمومی برای این سیستمِ رسوبی، شلف حاشیه ای با یک پلتفورم داخلی که بسیار مسطح و رمپ مانند است و توپوگرافی کمی دارد، معرفی میگردد. همچنین چهار سکانس رسوبی رده سوم برای این رسوبات تعیین شد.}, keywords_fa = {"بایواستراتیگرافی,محیط رسوبی,چینه نگاری سکانسی,پرمین,تریاس"}, url = {https://geopersia.ut.ac.ir/article_60267.html}, eprint = {https://geopersia.ut.ac.ir/article_60267_00ab5d6b4c2ef9a71ea23a6e2a16d4ca.pdf} }